De laatste dag van 2016 en wat is er veel gebeurd!
Hieronder een paar hoogtepunten voor mij als terugblik op dit bijzondere jaar.

In januari was ik veel te vinden in de Koninklijke Bibliotheek om alle 68 audiëntieboekjes van Willem V door te nemen.
Het was een hele klus maar ik vond d’Arrest twee maal op audiëntie en leerde over wat er gaande was in de Republiek der Verenigde Nederlanden door wie er in vermeld stonden. Het wekelijks langskomen van de bewindvoerders van de VOC, de representant van de W.I.C. etc. Door deze kennis ben ik meer gaan begrijpen over de tijd waarin Christiaan leefde en snap ik bepaalde verbanden beter. Hierdoor ben ik weer vondsten gaan herlezen en las ik “nieuwe” gegevens.
Door deze boekjes vond ik mijzelf ook voor het eerst een echte onderzoeker.

In april ging de kogel door de kerk, zei ik ja op de vraag van Michel Doortmont of ik mee ging naar Ghana, naar het land van mijn voorouders, zoals hij het verwoorde. Voor mij een reuze stap, ik had niet eens een paspoort…..

Tijdens de voorbereidingen kwam het Engelstalige blog “Presto returns to Ghana” in de lucht en de bijbehorende facebookpagina.
En 9 augustus was het zo ver… de reis terug begon en onderweg heb ik zes blogs geschreven die HIER te lezen zijn, waardoor iedereen die wilde, mee op reis kon. Behalve enorm veel leren en indrukken op doen, heb ik Christiaan zijn DNA op de Kust van Guinee kunnen achter laten. Iets van hem is terug en het blijft zo speciaal dat ik dat heb kunnen doen.

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik niet van foto’s hou waar ik op sta. Je zult op deze site ook maar weinig foto’s vinden waar je mij kunt zien maar ik ga een uitzondering maken. (foto gemaakt door M.R. Doortmont)
Hier zit ik op het dak van Fort Batenstein een facebookberichtje te schrijven omdat ik vlakbij voormalig kasteel Batenstein woon. Op de achtergrond de rivier die in de zee uitkomt en het gebied waar Christiaan mogelijk geboren is. Woorden kunnen niet zeggen hoe bijzonder het was om daar te zijn.

Door DNA onderzoek bij Christiaan zijn nazaten was er plots een match met een onbekende tak in Amerika. Het was even speuren maar we kwamen er uit. De onbekende vader bij hen in de stamboom was een vreemdgaande achterkleinzoon van Christiaan. Ja, zelfs na 120 jaar kan dat ontdekt worden door de DNA tests. Doordat deze nazaten de gegevens van hun testen beschikbaar stelden, zijn er weer meer stukjes Christiaan zichtbaar in het DNA overzicht.
(Gordon & Kathy thanks, so special to find you and your family and feel connected.)

Ik zou maar een paar hoogtepunten opschrijven en kan dus niet schrijven over mijn aanwezigheid bij de herdenking slavernijverleden of over Willem Frederik Fennekol of over de andere jongetjes geboren op de Kust van Guinee die werkzaam waren in Den Haag of over kleinzoon Cornelis Nassies die teruggevonden is op de Bark Petronella of Christiaan en de vinkenjacht, de jacht op Het Loo en over de kleinkinderen Annetje en orgeldraaier Alexis, of over het gesjoemel met ruitjespapier en de reis naar Brazilië. Jammer!

Als één na laatste hoogtepunt natuurlijk het interview in Volkskrant Magazine. Toen ik benaderd werd of ik een interview wilde doen, kon ik niet vermoeden dat het zo groot zou worden. Ik ben nog steeds onder de indruk!

Afgelopen week kwam er nog een verrassing in de email.

“Geachte heer/mevrouw,

In het kader van het initiatief van de Koninklijke Bibliotheek (KB) om een selectie van Nederlandse websites te bewaren voor toekomstig onderzoek, willen wij ook uw website archiveren en voor de lange termijn bewaren. Het gaat om de website en eventuele bijbehorende subdomeinen die toegankelijk zijn via de volgende URL(s): https://www.hoeheettechristiaan.nl/”

“Hoe heette Christiaan?” wordt een archiefstuk! Hoe ongelofelijk is dat! Vastgelegd voor hen die na ons komen…. in het webarchief van de Koninklijke Bibliotheek.

2016, wat een jaar!!
En er staat nu al weer van alles klaar voor 2017 maar daarover later meer.

Ik wens iedereen een geweldige jaarwisseling en een prachtig 2017.
Volg je hart en passie!