Het is vandaag 240 jaar geleden dat Presto, dan 34 jaar oud, op zondagmorgen de Grote Kerk van Weesp binnenstapt en als Christiaan van der Vegt de kerk verlaat.
Vandaag heet mijn familie 240 jaar Van der Vegt!
Dit is de dag dat hij gedoopt wordt en de naam Presto achter zich laat.
De volwassen doop wordt vaak gezien als de start van een nieuw begin en het lijkt er sterk op dat dit ook zo voor hem is geweest. Nergens in een document vind ik de naam Presto nog terug. Hoe eenvoudig was het geweest wanneer hij in zijn brieven aan Koning Willem I geschreven zou hebben, “uw familie kent mij als Presto”.  Dit heeft hij niet gedaan.

Hij is niet de enige die gedoopt wordt, deze dag. Ook Seijmen Fruijthof en Pieter van Vliet, pasgeborene worden deze dag gedoopt.
(Seijmen wordt niet oud, op 7 november 1782 laten zijn ouders opnieuw een zoon dopen met deze naam.)

Dochter Antje schrijft ook over deze dag in haar brief:
“vervolgens laten Doopen bij welke Doop aan hem de naam van Christiaan en tot zijn van of toenaam (na de Rivier de Vecht) van der Vecht is gegeven geworden, waardoor hij alzoo bekend genaamd en geschreven is geweest als Christiaan van der Vecht,”

“Van der Vegt/Vecht” heeft hij dus niet zelf gekozen, het is aan hem gegeven. In de akte wordt zijn voornaam foutief geschreven en de achternaam met “ch”. Christiaan zelf heeft altijd “Vegt” geschreven, zoals bij zijn huwelijk met Kaatje, anderhalf jaar later.

Ik denk  niet dat er veel mensen zijn die zo precies als ik weten wanneer hun achternaam is ontstaan en hoe dat gegaan is.
Vanavond proost ik op Christiaan en deze dag die voor hem een volgende stap in zijn leven was.