Door een foto die ik afgelopen week gezien heb, is ze regelmatig in mijn gedachten de laatste dagen. Beide zijn we tenslotte een A. van der Vegt.
Op alle archiefstukken staat Antje van der Vegt maar ze ondertekent zelf als Antie en daarom heet dit blog zo. Omdat ik best veel over haar weet, nu vast deel 1 en er volgt vast een keer deel 2.
Ze werd geboren in 1796 als tiende kind en nakomertje, Christiaan was 46 en Kaatje 42. Vijf jaar waren er geen kinderen geboren in Huize Van der Vegt. Haar zus Catharina was 15, Cornelis 13, Grietje 12,
Teunis 10. Jan 7 en Christiaan jr was 4 jaar oud. Wanneer Antje 17 jaar is, overlijdt haar zus Catharina.
Door Antie haar uitgebreide brief in 1830 aan Koning Willem I is er te lezen over haar leven en over haar vader. (M.R.D. dank je wel voor al het uitschrijven, het helpt enorm)
“Dat zij Supplianten haar van hare Jeugd af aan heeft toegelegd haar lighaam en krachten tot buitengewone en verwonderingwaardige bezigheden en verrigtingen te geven te gewennen en ook te gebruiken,”

(Kermis 1857 Egmond aan Zee via Oneindig Noord Holland)

Antie gaat reizen van Jaarmarkt naar Jaarmarkt en of ze dat met haar vader gedaan heeft die dan optrad als de Koning van Candia weet ik niet. Dat staat in het onderzoek in Weesp n.a.v. Antie haar brief maar verder bewijs heb ik nog niet gevonden.
“al hebbende toen het vak van op de Jaarmarkten te reizen aanvaard, en hare Talenten onder de benaming van de Jonge Indiaansche Sterkte Dame aan het geëerd Publicq vertoond;”
Ze schrijft ook dat de Koning en ook zijn zoon in haar tent zijn geweest.

Het is vast op de Kermis waar ze haar toekomstige echtgenoot Nicolaas Britting ontmoet, eigenaar van het Marionettenspel “De Vier Kronen” en vijfentwintig jaar ouder. Dit staat beschreven in het boek van Irene Stok “Het is niet alle dagen kermis”.

Ik heb ook het grote vermoeden dat in het boek De Arke Noach’s over haar geschreven wordt. (Gratis te lezen via ebooks op Google store)
Op 24 augustus 1821 wordt haar zoon Alexander geboren in Rotterdam die een maand later tijdens het huwelijk met Nicolaas Britting in Dordrecht, wordt erkend.
Christiaan is niet aanwezig om zijn toestemming te geven, een jaar eerder was hij al bij de Vrederechter geweest om die te laten vastleggen. Nog geen twee jaar later overlijdt Alexander in ‘s-Hertogenbosch. Antje is vijf maanden zwanger van Alexis die in Den Haag geboren wordt.

Het gezin blijft rondtrekken op hun schip en in 1826 wordt te Kampen dochter Katharina geboren en haar kennen de vaste lezers als één van de latere Japaneesjes. Zij zal haar vader zich niet hebben kunnen herinneren, Nicolaas overlijdt in Deventer op 11 maart 1827, Antje achterlatend op haar schip met hun kinderen.
In 1830 wordt Antie weer moeder, deze keer in Bodegraven van Christiaan Britting, zoon van Lourens Britting, de zoon van Nicolaas. Christiaan kennen we ook van de Japaneesjes. Het duo was dus niet alleen half broer – half zus maar ook tante en neefje. Zij zijn ook de eerste waar een foto van is, zover ik weet.
Zij zijn niet de enige kinderen van Antie die straatmuzikanten worden.

Alexis Britting wordt volgens een huwelijksakte orgeldraaier. Zijn eerste huwelijk (1854) met de liedjeszangster Maria Susetta Duvivier lijkt mij niet het meest gelukkige als ik over haar lees. Ze stond bekend als “zeer ongunstig”.

Lourens Britting overlijdt in 1862 te Amsterdam, Antie in 1863 in Averhorn, 66 jaar oud.
Alexis, Katharina en Christiaan, kleinkinderen van Christiaan, halen allemaal de 20ste eeuw.

Deze foto zag ik afgelopen week, een foto die mij aan Antie deed denken. Ik schrijf zo makkelijk al die plaatsen op waar ze geweest is, trouwde, kinderen kreeg maar reizen met een schip in die tijd was niet zoals nu. De vrouw op de foto is niet Antie maar het is nu wel hoe ik denk aan haar en ik begrijp wel hoe zij Indiaansche Sterkte Dame kon zijn.

(Foto via @EricHenneman en retronaut.com)