De afgelopen tijd is het wat stil hier op het blog. De tijden zijn anders door Corona en ook ik heb daar mee te maken.
Het wil niet zeggen dat alles rondom “Hoe heette Christiaan?” stil ligt, integendeel.

Soms is er wel de gedachte dat ik misschien wel alles weet wat er te vinden is maar die gedachte is er maar kort. Alleen al door alle digitalisering van archieven kan er nog van alles boven komen. Regelmatig maak ik mijn digitale rondje. Daar zou eigenlijk een programmaatje voor moeten zijn. Je zet er je zoektermen in en de archieven waar je wilt dat er gekeken wordt. Het draait ’s nachts en in de ochtend is er een overzicht van vondsten. Dat zou toch te maken moeten zijn?

In mijn hoofd dwarrelen nog zoveel vragen waar ik antwoord op wil hebben.
Ik zou heel graag meer bewijzen vinden over Christiaan zijn eerste 15 jaar in Nederland. Voor mij liggen de puzzelstukjes wel op zijn plaats en passen ze allemaal maar een extra bewijs is zeer welkom.

De afgelopen weken draai ik erg om het onderwerp “Human Zoo”, sinds de vondst van zoon Teunis in zo’n mensentuin laat het mij niet los.
Dit boek heb ik gekocht om er meer kennis over op te doen maar ben er nog niet aan begonnen. Ondertussen vraag ik mij af of Christiaan bij Teunis was. In de tijdslijn zou het kunnen……
Hoe ze de eigenaar Heinrich Hill kenden en of ik in Duitse archieven misschien meer er over kan vinden.

Om verder onderzoek te doen naar de door Christiaan ontvangen gratificatie in de laatste jaren van zijn leven, was er een afspraak met het Koninklijk Huisarchief om onderzoek te doen. Natuurlijk is de afspraak uitgesteld maar zodra het mogelijk is, ga ik daar op zoek. Het overzicht van alle archiefstukken die ik wil inzien ligt al bij hen.

De afgelopen tijd zijn er weer uitslagen binnenkomen van DNA tests bij nazaten. Of we de 25% ooit gaan halen is de vraag maar ik ben al heel trots hoeveel we van Christiaan in DNA terug hebben.
Het gaat om San, E-African en W-African. Ik ben alle nazaten die meedoen heel dankbaar en hoop dat ook anderen hun DNA steentje zouden willen bijdragen om nog meer Christiaan zichtbaar te krijgen.
Door dit DNA kan ik op zoek naar onze Afrikaanse familie, nazaten van zijn ouders. Chloë en ik doen ook onderzoek om de plantage te vinden waar degenen door wie wij DNA delen terecht zijn gekomen.

Zou ik ooit door DNA kunnen achterhalen tot welke bevolkingsgroep hij hoorde? Hausa, Mandinka, Wassa of misschien Fante of één van de vele anderen?

Natuurlijk zoek ik ook nog steeds naar kleinkinderen van wie ik niet weet waar ze gebleven zijn. Jan Christiaan van der Vegt, Christiaan en Cornelis Nassies, ik weet nog steeds niet waar en wanneer ze overleden zijn.
Dat geldt trouwens ook voor mijn betovergrootvader Hendrik Bekkers en Christiaan zijn dochter Grietje. Bij haar heb ik het idee dat zij vlak na de geboorte van haar jongste is overleden en de kinderen in een weeshuis terecht zijn gekomen.
Haar dochter Maria overlijdt in 1826 en in de kantlijn staat weeshuis…..

Er is nog genoeg, meer dan genoeg om mee bezig te zijn. Christiaan zijn oudste dochter Catharina laat mij ook nog niet los. Ik weet alleen haar geboorte- en overlijdensdatum en dat Johannes Leonardus van Toornburg als goede vriend de aangifte samen met haar broer(tje) Christiaan jr heeft gedaan. Waar was haar vader? Ze was 33 jaar toen ze ongehuwd overleed, waar was ze al de tijd? Wat mij trouwens ook opvalt, de dochters huwen met mannen van ver weg, de zonen met vrouwen uit de buurt.
Catharina haar goede vriend vind ik in aktes bij de Vrede- en politiegerechten, misschien die ook maar eens doorbladeren.

Ja, er is meer dan genoeg te doen. Ik heb het dan nog niet over alle andere Afrikaanse kindbedienden waar ik allemaal mapjes over heb op mijn pc. Ik kan het niet laten om ook hun levens te bekijken en door hen zie ik patronen verschijnen die ook bij Christiaan passen. Over één zo’n patroon staat een blog in de steigers. Net zoals er een blog in de steigers staat over achterkleinzoon Aart wiens overlijden vraagtekens oproept.

Ook heb ik de route voor “In de Voetsporen van Christiaan” in Amsterdam gereed. Ik hoop dat in 2021 met geïnteresseerden de kunnen gaan lopen.

Wij leven nu in de Corona tijd maar tijdens Christiaan zijn leven waren er ook pandemieën van bijvoorbeeld Cholera. Daar komt ook nog een blog over, dus ja ik zeg wel even een korte pauze maar er staat al een boel op stapel zodat het echt een korte pauze zal zijn!

En wie weet welke geheimen de archieven nog openbaren de komende tijd!