Vandaag was een bijzondere dag!
Vanmiddag rond 13:00 uur was ik in Weesp om de nazaten alvast te ontvangen in het museum.
Je kan er in de stad niet omheen dat de expositie “Uit de Schaduw” te bezichtigen valt in het museum. Er staan sandwichborden door de hele stad, zoals hier met de kerk waar Christiaan gedoopt, getrouwd en vanuit begraven is, op de achtergrond.
Ook hangen de posters voor de ramen. Ik zou bijna aanbellen om te bedanken voor de aandacht die ze geven aan de Afrikaanse kindbedienden.
Rond 14:00 uur was er een flinke groep mensen verzameld in het museum en mocht ik vertellen over de vier hoofdrolspelers in de expositie. Abraham Johannes / Accra Doura heeft van mij een beetje extra aandacht gehad. Zijn verhaal lijkt op dat van Christiaan, alleen hij werd niet zo oud en heeft geen nazaten die zijn levensverhaal kunnen vertellen.
Daarna heb ik getracht om over Christiaan te vertellen met de voorwerpen van het museum als leidraad.

Een pronkstuk van het museum is deze soepterrine van Weesper porselein.
En wat staat er op de inventarislijst van Huize d’Arrest?!
Precies! Christiaan heeft dus deze terrine gekend. Zo was er nog veel meer Weesper porselein aanwezig in Huize d’Arrest en dat is HIER terug te vinden.

Nadat iedereen met Christiaan in hun gedachten door het museum was gelopen, hebben we een korte wandeling door Weesp gemaakt. Lopend langs de plekken waar Christiaan, zijn kinderen en kleinkinderen hebben gewoond, waar Kaatje, zijn echtgenote is overleden en naar de kerk die een belangrijke rol in zijn leven speelde. Zo kwamen we in de buurt van Huize d’Arrest.
Op het bankje was een prachtige strik geplaatst.
Ik kreeg de eer om het plaatje te onthullen…
Van te voren had ik bedacht dat ik nog iets extra’s wilde doen.
Weten jullie nog dat ik een een krul uit mijn haar heb geknipt toen ik aan de Kust van Ghana was, zodat zijn DNA terug was op de Kust? Dat ik het zand van die plek mee naar huis heb genomen in fotoroldoosjes?
Het leek mij passend om zo’n fotoroldoosje mee te nemen en om dit zand uit te strooien bij het bankje.
Het voelt nu rond, zijn DNA terug aan de Kust en zijn geboortegrond in Weesp. Ik ben ontroerd dat ik dit  heb mogen doen.

Hierna werd het tijd voor een nieuw staatsieportret, deze keer van zijn nazaten op het bankje!
Natuurlijk hoop ik dat iedereen de expositie “Uit de Schaduw” in het museum van Weesp gaat bezoeken,  loop daarna dan ook even naar het bankje tegenover Nieuwstad 56. Ga op het bankje zitten en denk even aan de jongeman geboren op de Kust van Guinee en overleden in Weesp. Hij gaf, ondanks alles wat er in zijn leven is gebeurd, nooit op. Hij is een voorbeeld voor mij.

Dank aan allen die dit vandaag hebben mogelijk gemaakt!