Bijna een jaar geleden schreef ik een uitgebreide blog over Christiaan zijn jongste dochter Antje die zichzelf Antie noemde. Zij is het kind waar ik het meest over weet door haar brief aan Koning Willem I van bijna vier kantjes.
De afgelopen week heb ik die weer eens herlezen, dat doe ik regelmatig met de brieven omdat ik nu meer weet, waardoor andere zinnen de aandacht trekken. Sommige zinnen heb ik tot nu toe overheen gelezen, lijkt het wel, zoals deze:
“alwaar hare vader als Kind zijnde door de Guineesche is gestolen geworden, na Europa vervoert”

Als nazate schrik ik wel van zo’n zin, ondanks dat ik mij heus wel realiseer dat hij weggehaald moet zijn toen hij nog klein was.  Het is toch even confronterend om te lezen in een brief van iemand die het verhaal uit Christiaan zijn mond gehoord moet hebben.
Als onderzoeker geeft het mij weer een houvast. Dat Antje ook zaken verklaart in de brief die niet te begrijpen zijn en lijken op door elkaar gehaalde zaken, lijkt mij dit wel op waarheid gebaseerd. Hoe had Antje kunnen weten dat er misschien ook wel andere opties waren geweest, wat wist zij over de situatie aan de Kust van Guinee rond 1745 anders dan gehoord door haar vader?

Nationaal monument slavernijverleden Oosterpark Amsterdam

Het is bijna 1 juli, de datum van de nationale herdenking afschaffing slavernij. De afschaffing was in 1863, 38 jaar na Christiaan zijn overlijden.
Dit jaar zal ik ook op het Museumplein zijn, niet alleen denkend aan Christiaan maar ook aan mijn voorouders wiens kind gestolen werd en naar Europa vervoert.

(Het hele dossier van haar brief vindt u HIER)