Het zijn soms maar een paar regeltjes of een kleine vondst die mijn idee over gebeurtenissen een andere wending geven. Zo ook deze keer.
Lieve heeft in het onderzoek eigenlijk het gezin van Grietje, Joseph en hun kinderen geadopteerd. Zij was degene die Cornelis vond op de Petronella en nu is zij druk zoekende naar waar Grietje is gebleven.
Eigenlijk zou iedereen elke drie maanden alle archieven weer af moeten gaan omdat door digitaliseren er steeds meer te vinden is. Een tooltje hiervoor zou eigenlijk best handig zijn. (Van MyHeritage krijg ik regelmatig een email met gegevens van personen die ik al eens via hen gezocht heb.)
Tijdens haar zoektocht vond Lieve nu dit:
“Gedoopt Pietertje waar van de vader is Pieter Belijns, de moeder Kaatje de Bas, de getuige Grietje Heres”

Kaatje de Bas! Mijn voormoeder en echtgenote van Christiaan heeft dus eerder al een kind gekregen!
Ik weet zeker dat zij het is, de getuige Grietje Heres is haar moeder. Dat doet mij deugd want ik heb nog steeds geen datum van overlijden van haar moeder en weet nu dat zij in 1774 nog leefde.

Maar wie is Pieter Belijns? Hij werd in 1749 in Weesp geboren en scheelde dus vijf jaar met Kaatje. Zijn familie gaat in ieder geval meerdere generaties terug in Weesp, echter niet als Belijns maar als Willijns. Het lijkt op een schrijffout bij Pieter zijn doop. Zijn ouders Dirk en Elisabeth heten bij hun andere kinderen weer Willijns.
Een huwelijk van Kaatje en Pieter is niet te vinden en hij heeft Pietertje ook niet zelf aangegeven. Ook heeft hij het overlijden van Pietertje niet gemeld…..
Op 24 februari 1775 meldt grootmoeder Grietje Heere dat haar kleindochter Pietertje is overleden. Ze was nog geen vier maanden oud. Dus ook in 1775 leefde haar moeder nog en weet ik nu wel zeker dat zij haar latere schoonzoon, Christiaan gekend heeft.

Vier jaar later trouwt Kaatje met Christiaan en samen krijgen zij nog 10 kinderen.

Pieter vinden we terug in Amsterdam, hij heet weer Willijns en huwt 16 december 1787 met Toona Kaaijmolen. Ze krijgen 5 dochters, Toona overlijdt in 1797. De jongste dochter is dan twee jaar en Pieter hertrouwt met Willemijntje Brouwer.
Zijn leven krijgt een naar einde, hij verdrinkt in maart 1809.
Iedereen die dit blog volgt, weet dat ik mijn nieuwsgierigheid dan niet kan bedwingen… Ik heb gezocht in Delper of ik een krantenbericht kon vinden, maar helaas… Wel vond ik iets anders wat ik niet wist. In 1809 vond er een watersnoodramp plaats die was ontstaan door de grote hoeveelheid dooiend ijs. Zou zijn verdrinken daarmee te maken hebben gehad?

Kruiend ijs te Vuren bij Gorcum, 1809
Gezicht der Ysgang en Dykbreuk te Vuuren by Gorcum op den 1 February 1809 / Coll Rijksmuseum

De vondst van baby Pietertje geeft mij nu een ander beeld van Kaatje. Voor zij met Christiaan huwde had ze dus al een kind gekregen. Ik weet niet hoe er in die tijd gekeken werd naar ongehuwde vrouwen met een kind… en zou dat invloed gehad kunnen hebben bij de partnerkeuze?…

Ook kijk ik nu anders naar Kaatje haar bezoek bij de kerkenraad waar ze pleit om haar kleindochter, van Grietje, te laten dopen. Ook Grietje was toen een ongehuwde moeder en Kaatje wist dus hoe dat voelde…. zij had wel haar dochter laten dopen, Grietje deed dat niet.

Het was een vondst van een paar regeltjes maar daardoor weet ik weer zoveel meer. Ook dat het in 1809 flink gevroren heeft, net als nu!