Lopende Zoektochten
Behalve mooie vondsten zijn er natuurlijk ook hele lastige zoektochten. Over een paar van die nog onopgeloste onderzoeken wil ik vertellen. Ik hoop natuurlijk ook op tips!
De eerste zoektocht is naar Jan van der Vegt, Christiaan zijn zoon. Hij heeft een gratificatie gehad vanwege Waterloo maar de Burgemeerster van Weesp schreef in 1817:
“Een dezer zoons thans met verlof alhier is dienende bij de Nationale Militie zedert 1814, doch kan niet gezegd worden […..] te Waterloo met eer gestreden te hebben daar denzelven volgens zijne eigene getuigenis destijds te Mons was ingesloten.”
Waar zou die getuigenis van Jan plaatsgevonden hebben en wat zou hij gezegd hebben?
Door de vondst van het briefje met de verblijfplaatsen van de kinderen in 1830 weet ik dat Jan in Suriname verbleef maar ik kan niets over hem vinden. Bij gahetna.nl vind ik driemaal een Jan van der Vegt, ik heb de boeken opgevraagd en die Jan heeft blond haar en blauwe ogen en is dus niet Christiaan zijn Jan.
De zoektocht is moeilijk en ik vraag mij af of er in Suriname misschien iets te vinden zou zijn. Stiekem hoop ik op mannelijke nazaten van Jan, zodat we door DNA onderzoek misschien Afrikaanse familie kunnen vinden.
De vraag blijft: Waar is Jan gebleven?
De tweede lastige zoektocht is naar Christiaan zijn kleinzoons Christiaan en Cornelis. Beide zoons van Grietje (Margaretha) van der Vegt en Joseph Nassies, geboren in Den Helder. Ik vraag mij sterk af of hun achternaam echt Nassies is en niet Nassy. Hun vader kon niet schrijven en controleren of de ambtenaar de naam wel goed schreef. De naam Nassy komt voor in Suriname met een link naar Guadeloupe, de geboorteplaats van Joseph, volgens zijn papieren. (deze tip kreeg ik van Mark!)
Hoe ik ook zoek, de broers vind ik niet. Waar zijn Christiaan en Cornelis Nassies gebleven?
De grootste zoektocht waar ik heel veel tijd in steek, is naar jaarmarkten en kermissen tussen 1815 en 1825.
In Januari 1815 wordt Christiaan opgepakt in Krefeld als toneelspeler, toen was hij dus al op kermissen. In 1821 schrijft de Burgemeester van Weesp:
Christiaan van der Vegt, geboren aan de Kust van Guinée, houdt gedurende den Winter zijn verblijf binnen deze Stad, [….]des Zomers reist hij op Kermissen met eene Fluit of speelt in Spellen Voor Moorsche Koning.

Uit: De volksvermaken Jan ter Gouw
Egens zou er toch iets te vinden moeten zijn. Op de krantensite Delpher breng ik uren rond. Zijn dochter Antje, die optrad als sterke Indiaanse vrouw heb ik nog een keer gevonden in de Bataviasche Courant van 13 Januari 1821, maar van haar vader geen spoor.
In een mailwisseling met het “Meertens Instituut voor onderzoek en documentatie van Nederlandse taal- en cultuur” gaf men mij het advies om te kijken in de Volkskundige Trefwoordenbank. Er komen daar vele titels van boeken en publicaties te voorschijn. Ondertussen ben ik vaste klant van boekwinkeltjes.nl met al mijn bestellingen.
Nog steeds geen Koning van Candia, een Moorsche Koning of een Afrikaanse man met een grijze baard en een kuiltje in zijn kin die een fluit bespeeld, gevonden.
Zouden er in de archieven van de grote steden stukken te vinden zijn over de kermis of jaarmarkten? Zou Christiaan vergunning moeten hebben gehad?
Ik geef niet op, ergens moet er toch iets te vinden zijn!!
Als jij het, uiteindelijk, niet kunt vinden dan bestaat het niet.
Wat een doorzettingsvermogen !