Vandaag is het Museum Weesp heropend na een verbouwing en ik ben gaan kijken. Nee, er hangt geen bordje met Christiaan zijn naam maar als je goed kijkt, zie je zijn leven terug op verschillende plekken.

In dit blog wil ik je meenemen door het museum naar de stukken waar je de schaduw van hem kan zien wanneer je goed kijkt.

Stadhuis met het Museum

Het begint al bij het gebouw, het museum bevindt zich op de bovenste verdieping van het Stadhuis en dat heeft Christiaan zien bouwen. Niet alleen dat, hij werkte bij Burgemeester D’Arrest en maakte de bouw van dichtbij mee.
De eerste steenlegging werd gedaan door Abraham D’Arrest jr, op een dag met uitgebreide feestelijkheden en de uitreiking van een boekje met “Bouwzangen“. Halverwege de bouw kwam Prins Willem de Vijfde een halve dag op bezoek bij D’Arrest en gingen ze gezamenlijk de bouw bekijken. Christiaan was vast aanwezig bij beide gelegenheden.

Wanneer ik binnenstap, kan ik niet anders denken dan dat Christiaan zijn voetstappen hier ook moeten liggen, dat is altijd weer bijzonder. Om in het museum te komen, moet je de trap op en passeer je de gedenkplaat van de eerste steenlegging.

In het museum ligt de troffel (met inscriptie) tentoongesteld waarmee destijds door Abraham jr. de eerste steen is gelegd.
Er ligt nog meer in vitrines waarbij ik meteen aan Christiaan denk, bijvoorbeeld Gildepenningen. Hij was tenslotte ook turf- en korendrager. Eigenlijk zou ik eens moeten onderzoeken of de gildes toen nog actief waren en hij er werkelijk lid van is geweest.
Vandaag mocht ik de Burgemeesterskamer binnen, die nog vrijwel identiek is als de dag dat Abraham D’Arrest hier aan het werk was. Zou Christiaan hier, als knecht van de Burgemeester, geweest zijn?
De schouw en het schilderij kreeg ik net niet goed op de foto, maar het geeft wel een impressie. In deze kamer hangt ook het grote schilderij met de mannen die mij nog altijd een beetje boos maken.

Van links naar rechts: de burgemeesters Peelen en Schimmel, secretaris De Vries, burgemeester De Vries en de beide bodes, vader en zoon Vaarberg. Door Louis Moritz in 1821.

Dit zijn de Burgemeesters die steeds reageerden op Christiaan zijn brieven aan de Koning, die schreven over de derde brief:
“daar wij ons aan dat Uilengekras niet storen willen, en beneden onzen aandacht geacht moet worden.”

En ook over Christiaan zijn werk op de kermis hadden ze zo hun ideeën:
“Of zoude het kunnen zijn, om dat hij na dien tijd eene kostwinning met twee zijner dogters gezocht heeft in, met eenige landlopers op de Jaarmarkten rondreizende voor een gewaande Koning van Kandia te spelen
en alzoo het gemeen te misleiden!”

Logisch toch dat ze van mij, nog altijd een beetje kwade blik krijgen?
Wanneer je goed naar het schilderij kijkt, zie je dat het in de Burgemeesterskamer is geschilderd. De schouw en het schilderij van de foto hierboven, is goed te herkennen!
Ik zal ook nog eens navragen of de Burgemeester Schimmel op het schilderij dezelfde is (of misschien familie) als de koopman Hendrik Schimmel die ik tegen kwam bij de man met de naam Amsterdam.

In de trouwzaal hangen twee panelen van Jacobus Buys boven de deuren.
Christiaan heeft in Huize D’Arrest jarenlang aangekeken tegen twaalf tekeningen met daarop de twaalf maanden, getekend door Jacobus Buys. Abraham D’Arrest moet hem dus gekend hebben en wie weet is hij ook degene die Christiaan geschilderd heeft in de schaduw van D’Arrest. Zolang het alleen bij een gerucht blijft over het bestaan van dat schilderij, zullen we het niet weten….

Foto uit Weespernieuws.

In het museum is veel porselein aanwezig, gemaakt in de porseleinfabriek van de Graaf van Gronsfeld. Hij kocht de fabriek met financiële steun van D’Arrest en na het faillissement kocht D’Arrest de panden ook weer terug. Bij het overlijden van D’Arrest jr. stond er nog altijd een grote schuld van de Graaf aan D’Arrest in de boeken.
Uit de boedelinventaris van D’Arrest blijkt dat zij veel, heel veel Weesper porselein in huis hadden, ik denk meer dan dat er nu in het museum te zien is. Christiaan was er dus mee omringd toen hij werkte in Huize D’Arrest!

Op bovenstaande foto is ook achterin het schilderij te zien wat velen bekend moet voorkomen. Het is gebruikt als de voorpagina van GEN waarin het interview staat.
Ook het bordje bij dat schilderij komt door het onderzoek naar Christiaan zijn leven, daardoor is bekend geworden hoe de jongen heet. Na 260 jaar niet meer anoniem op het schilderij.
Aan de rechterkant hangt een schilderij waar een jongen op staat die nog steeds anoniem is.

Gravin-Maria-Wilhelmina-Charlotte-von-Wartensleben-1683-1742 en een page door-Rosine-de-Gasc-Lisceweska

Ik hoop dat we ook eens bij dit schilderij het bordje kunnen aanpassen om zijn naam erbij te zetten. Als het aan mij ligt, gaat dat lukken. Wanneer je in het museum voor het schilderij staat, kan je hem bijna niet zien door de lichtinval. Beetje schuin gaan staan en je kan hem goed zien.
Zou het waar zijn dat Christiaan ook ergens zo geschilderd is, maar dan in de schaduw van D’Arrest?

Wanneer je zo rondloopt door de kamers van het museum, is er nog meer waar ik kan vertellen over Christiaan. Wie weet ga ik dat wel een keer doen als er interesse voor is. Laat mij maar weten, dan ga ik dat organiseren.

Wanneer je het museum verlaat, blijf dan even op het bordes staan. Kijk recht vooruit en weet dat daar om de hoek Huize D’Arrest was en kijk dan naar links.
Nu heet het Nieuwstraat maar destijds De Grobbe en ergens daar in de huisjes woonde een man, geboren op de Kust van Guinee, en zijn gezin tussen ca 1780 en 1825.

Ga dus gerust eens kijken in het Museum Weesp en wanneer je goed kijkt, zie je schaduwen van Christiaan!