Het begon met een berichtje op de Facebookpagina “Adel in Nederland“. Ik heb altijd interesse in veilingen met kunst uit de 17e, 18e en 19e eeuw om mijn pinterestverzameling uit te breiden met schilderijen waarop Afrikaanse bedienden te zien zijn.
Ik klikte op de link van de veiling en al bij het tweede lot zat ik rechtop. De kunstenaar is mij namelijk zeer bekend, Isaac Lodewijk la Farque van Nieuwland (1726-1805). Hij heeft in 1766 een serie gemaakt met de titel “Costumes van het hof van Willem V”.
Van de hele serie heb ik op de site van Het Rijksmuseum een Rijksstudio gemaakt. Een aantal van ze: En natuurlijk zijn er twee uit deze serie zeer bekend: Nu weer terug naar de veiling, naar lot 2. Dit zag ik:
Een portret van Willem Karel Lodewijk van Nassau-Weilburg. En waarom ik van dit portret rechtop ging zitten?
Christiaan heeft dit jongetje gekend, dat weet ik 100% zeker.
Willem Karel Lodewijk werd Lodewijk genoemd en is de zoon van Caroline van Oranje-Nassau en Karl Christian van Nassau-Weilburg. Hij werd 12 december 1761 in Den Haag geboren en Christiaan diende zijn moeder en vanaf 1762 zijn vader, zoals hij in zijn laatste brief schreef.
Ik heb hem daarom nog maar eens heel goed bekeken, mij zelfs ook afgevraagd of ik zou gaan bieden…. en de verleiding is groot…..
Heb ik in het vorige blog over Christiaan zijn zoon Jan alle militieboeken doorlopen, nu ben ik op zoek waar Jan was toen hij niet in de militie was.
Eerst zal ik weer even de tijdslijn hier neerzetten omdat het duidelijkheid geeft:
– 11 maart 1814: bij 20e Bat Landsmilitie aangesloten in kanton Zierikzee, bij de “Indiaansche Brigade”
– 16-18 juni 1815: slag bij Waterloo, ingesloten in Mons. – 12 augustus 1815: Koloniale troepen worden naar Nederland teruggeroepen
– 23 november 1815: Vertrek naar Suriname via Vlissingen Schip: Admiraal van Braam
– 10 (januari?) 1816: Aankomst te Suriname
– 1821: dienst verlaten expiratie van dienst (6 jaar gediend)
– 8 januari 1827: bij de Guides
– 1 september 1827: Korporaal geworden bij de Guides (6 jaar gediend)
– 1833: getekend voor 2 jaar bij Korps Invaliden
– 16 mei 1834??
– 11 januari 1837 verlaat Jan het Korps Invaliden
– 20 november 1839 overleden
Door alle vondsten in het Surinaamse archief heb ik een gegeven kunnen toevoegen:
11 januari 1837 verlaat Jan het Korps Invaliden. Het wordt daarom tijd om eens buiten de militie archieven te gaan kijken.
1.05.08.01 Gouverneur-Generaal der Nederlandse West-Indische Bezittingen
Periode: 1814-1846 merendeel 1828-1845
Jan overleed in 1839 in Paramaribo en als het klopt dat hij in 1837 de militie verliet, zijn de wijkregisters van 1838 in Paramaribo de plek om te gaan zoeken en dat heb ik gedaan.
652, 1838, A Geheel doorgelopen.
653, 1838, B Geheel doorgelopen.
654, 1838, D Geheel doorlopen.
655, 1838, D Geheel doorlopen.
657, 1838, E Geheel doorlopen.
658, 1838, F Geheel doorlopen.
659, 1838, Buitenwijk, Geheel doorlopen.
660, 1838, Buitenwijk, Geheel doorlopen.
661, 1839, B Geheel doorlopen
662, 1839, D Geheel doorlopen
663, 1839, E Geheel doorlopen
664, 1839, F Geheel doorlopen
665, 1839, Buitenwijk Geheel doorlopen
Jan niet gevonden…….
Klik voor groter beeld
Dit zijn de pagina’s die ik doorbladerde en het bracht slavernij heel dichtbij. Aantekeningen over mensen die eigendom waren van andere mensen, die alleen maar als een streepje werden genoteerd. Ook de “hoofdbewoners” werden gecategoriseerd en ik vraag mij af in welke kolom Jan een streepje gekregen zou hebben als militair en zoon van een Afrikaanse vader en Nederlandse moeder: Maar ik heb hem niet gevonden en weet dus ook niet waar hij woonde, ook niet tussen 1821 en 1827.
Daarom nog maar eens kritisch naar de tijdslijn gekeken.
Al eerder zag ik dat Jan tussen 1821 en 1827 waarschijnlijk niet bij de militie was. Nu vallen er mij twee dingen op, het is zes jaar en voor zo’n periode tekende een militair. En ik had nog een ingeving, zou Jan in 1821 naar Nederland teruggegaan zijn? Ik ben er steeds maar vanuit gegaan dat hij in Suriname is gebleven maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet.
Stel je toch eens voor dat hij in 1821 aan boord van een schip naar Nederland is gegaan, dan heeft hij zijn vader nog gezien…..
In 1821 was zijn moeder overleden, zijn broers en zussen hadden een partners. Ze leefden in armoede. Ik kan mij voorstellen dat Jan terug wilde naar een vast inkomen….. maar eerst onderzoeken of hij inderdaad tussen 1821 en 1827 in Nederland was of toch ergens in Suriname…. In de archieven van Weesp ben ik hem in die periode in ieder geval niet tegengekomen.
Nu is de vraag of ergens staat opgeschreven welke (ex) militairen er aan boord van een schip gingen?
Het eerdere “Zoon Jan in Suriname” blog eindigde ik met de zin “Dit is vast niet het laatste blog over Jan, er ligt nog een verhaal te wachten om ontdekt te worden…” en nu is het zover.
Op 21 september mocht ik voor de Stichting Surinaamse Genealogie op hun jaarlijkse bijeenkomst Konmakandra een lezing houden. De hele dag was in het teken van DNA en er waren allerlei lezingen. Door het maken van mijn presentatie raakte ik mij steeds meer bewust dat er meer over Jan te vinden zou moeten zijn.
Laat ik eerst even op een rijtje zetten wat ik al wel weet:
– 11 maart 1814: bij 20e Bat Landsmilitie aangesloten in kanton Zierikzee, bij de “Indiaansche Brigade”
– 16-18 juni 1815: slag bij Waterloo, ingesloten in Mons. – 12 augustus 1815: Koloniale troepen worden naar Nederland teruggeroepen
– 23 november 1815: Vertrek naar Suriname via Vlissingen Schip: Admiraal van Braam
– 10 (januari?) 1816: Aankomst te Suriname
– 1821: dienst verlaten expiratie van dienst (6 jaar gediend)
– 8 januari 1827: bij de Guides
– 1 september 1827: Korporaal geworden bij de Guides (6 jaar gediend)
– 1833: getekend voor 2 jaar bij Korps Invaliden
– 16 mei 1834??
– 20 november 1839 overleden
Voor de nieuwsgierigen, op de Google Drive staat een dossier met alles wat ik tot nu toe over Jan gevonden heb.
Deze keer heb ik mij ook voorgenomen om maar eens zeer gestructureerd de Surinaamse archieven online door te klikken. Hieronder geef ik het overzicht wat ik nu heb gevonden. Jan was lid van het Bataljon Jagers nr 28, de Vijfde Kompagnie. Tot mijn verbazing heb ik een groot deel van zijn militaire loopbaan terug kunnen vinden.
1, Commissariaat Militair 1816-1828
25, Bataljon Jagers nr. 28 (vroeger nr. 11) en Bataljon Artillerie van linie nr. 6, 1816- 1818; Corps Koloniale Guides, 1816
“De Compagnie is op den 21e Januarij gedebarkeert en heft Scheeps Ver.ses genoten tot en met 24 Januarij”
Hij werd per kwartaal uitbetaald en soms staan er aantekening bij. Zoals bijvoorbeeld in het tweede kwartaal van 1816: Jan was gedetacheerd maar waar naartoe staat er helaas niet bij….. en de opmerking wordt het derde kwartaal niet herhaald maar staat er iets anders. Jan heeft in het hospitaal gelegen en krijgt daarom 17 dagen niet uitbetaald. Op 14 september in het hospitaal in een plaats die ik niet goed kan lezen, Bet’ain?? Op 18 september is hij geëvacueerd naar Paramaribo. Jan was niet de enige die ziek werd, de hele pagina staat vol met militairen in het hospitaal en een aantal stierven in die periode. Wat zou er geheerst hebben?
Het vierde kwartaal was Jan nog niet helemaal opgeknapt. Nu kan ik wel lezen wat Bet’ain is, er staat Bellair en dat kan ik met behulp van Meneer Google terugvinden.
Plantage Bel-air, of Bellair genoemd was ook een militaire hoofdpost.
Soms staat er ook vermeld waar de compagnie gelegerd was, zoals in het 4e kwartaal van 1820:
Jan was in Fort Amsterdam… vanuit daar werden de achterliggende plantages beschermd. Het is en blijft voor mij zo lastig te begrijpen dat een zoon van Christiaan aan deze kant stond van de geschiedenis in Suriname en het slavernijverleden.
Het is ook op Fort Amsterdam waar Jan afzwaait op 15 januari 1821. Jan gaat niet terug naar Nederland, tenminste daar heb ik geen enkel bewijs van gevonden. Ik vind hem wel terug in Suriname in 1827. Waar hij de tussenliggende periode is geweest is nog een groot raadsel. Ik vind het opvallend dat het zes jaar is, precies een periode waar een militair voor tekende maar ik echt een groot aantal stamboeken uit deze periode doorgebladerd en geen Jan gevonden.
36, Monsterrollen en afrekening van traktementen en soldijen van de officieren, onderofficieren en manschappen van het Corps Koloniale Guides; met bijbehorende stukken. 1822-1828 okt.
Zie je wat er met potlood is tussengevoegd?
Jan werd op 8 januari 1827 aangenomen bij de Koloniale Guides. Hier wil ik even extra bij stilstaan.
Koloniale Guides van Suriname, in front en rugwaarts Portman, K. ontwerper: Hove, Bartholomeus Johannes van uitgever: Gebroeders van Cleef Vervaardigingsjaar 1823
Dit schrijft Ineke van Kessel in haar boek “Zwarte Hollanders: Afrikaanse soldaten in Nederlands-Indië”.
“Het Surinaamse Korps Koloniale Guides had als voornaamste taak weggelopen slaven op te sporen en de kolonie te beschermen tegen aanvallen van marrons. Het Korps bestond uit ongeveer driehonderd zwarte soldaten, die werden geleid door blanke officieren.”
Jan werd 1 september 1827 korporaal bij de Guides op Fort Zeelandia.
En weer verbleef hij ook in het hospitaal, van 29 juli tot 11 augustus.
En nu raak ik hem kwijt… er is geen boek van het vierde kwartaal in dit archief. Wel de volgende opmerking:
“De gouverneur-generaal bepaalde bij order van 15 september 1828, nummer 61, dat de administratie over het Corps Koloniale Guides en Invaliden gevoerd bij het Commissariaat voor de Militaire Zaken, vanaf 1 oktober 1828 zou plaats hebben door de administrateurs van de troepen in Suriname. Daartoe moest de administratie van de beide corpsen door de boekhouder bij de 1e afdeling van het commissariaat, bij inventaris worden overgegeven aan de administrateurs. Achter in de band is een afschrift van gemelde order.”
We naderen nu het einde van Jan zijn militaire leven.
Tijdens de My Heritage bijeenkomst in Amsterdam ontmoette ik Denie Kasan, een groot kenner van de Surinaamse archieven en natuurlijk sprak ik met hem over Jan. Vooral de aantekening over de gouverneurs order waardoor Jan bij het Korps Invalides kwam, intrigeerde mij.
Van Denie kreeg ik de link naar de archiefstukken “Nationaal Archief, Den Haag, Gouverneur-Generaal der Nederlandse West-Indische Bezittingen, nummer toegang 1.05.08.01, inventarisnummer 743″ en na flink bladeren tot scan 69 was het zover: Daar staat Johan van der Vecht, zo werd hij ook in het stamboek genoemd waar staat dat hij de zoon is van Christiaan van der Vegt en Kaatje de Bas. Dit moet hem dus zijn. Het is wat moeilijk te lezen maar volgens mij staat er:
“2e Den korporaal Johan van der Vecht als blijkens overlegd Certificaat van geneeskundige visitatie ten gevolge van Vergevorderde ouderdom & Zwakheid tot verdere Militaire dienst volstrekt buiten staat”
Bij “vergevorderde ouderdom” heb ik wel even mijn wenkbrauwen opgetrokken, Jan was in 1836 pas 47 jaar. Zijn vader werd 82, zijn broers Cornelis 66, Teunis 83 en Christiaan jr 64 jaar. Zou het door zijn verblijf in Suriname gekomen zijn?
Dit stamboek geeft veel informatie. En de laatste aantekening roept bij mij weer vraagtekens op. Op 11 januari 1837 verlaat Jan het Korps Invaliden, waar gaat hij naartoe?
Dit blijft voor mij het grote raadsel…. Waar en bij wie is hij tot zijn overlijden op 20 november 1839? Daar zou ik net zo graag antwoord op willen hebben als op de vraag waar hij tussen 1821 en 1827 was.
En de grote vraag blijf, heeft Jan nazaten in Suriname? Heeft er, zoals Cynthia McLeod het noemt, vleselijke conversatie plaatsgevonden?
Het wordt nu tijd om de niet militaire boeken te gaan doorbladeren!
Eigenlijk wilde ik schrijven over mijn zoektocht naar zoon Jan in de Surinaamse archieven en de vondsten maar toen zag ik dat dit de 400ste post zou worden.
En dat zorgde ervoor dat ik ben gaan teruglezen via het Archief, waar ze alle 400 staan!
Nu zou er een Top 5 kunnen komen maar ik kan niet echt goed kiezen….. daarom dit rijtje.
*De zoektocht heet “Hoe heette Christiaan?” en zijn geboortenaam weet ik nog niet maar onverwacht destijds wel zijn naam voor zijn doop: Verklaring over Christiaan / Presto
*Beetje valsspelen mag, de vijf blogs geschreven in Ghana blijven voor mij heel bijzonder en steeds weer een terugblik op de onvergetelijke reis. In één overzicht te zien: In de Voetsporen van Christiaan in Ghana
*Het artikel in Volkskrant Magazine mag natuurlijk niet ontbreken. Destijds zoveel stress, tegenwoordig zo trots! Christiaan in Volkskrant Magazine.
*Over verschillende nazaten heb ik geschreven en eentje blijft mijn favoriet. Ik weet nog goed hoe ik moest lachten toen ik het ruitjespapier zag en daardoor ze betrapte in valsheid in geschrifte. Catharina Johanna van der Vegt
*Christiaan zijn kleinkinderen Christiaan en Kaatje Britting mogen niet ontbreken vind ik. Ze blijven mij elke keer weer verrassen met wat er over hen te vinden is. Hoe beter dan ze zelf hun verhaal te laten vertellen: Interview met de kleinkinderen
*Muziek heeft in Christiaan zijn leven een belangrijke rol gespeeld en nu zo’n 200 jaar later kan ik nog steeds genieten van de muziek die hij speelde via de Spotifylijst die ik gemaakt heb. Fluitspeler
*En in de lijst mag niet ontbreken de laatste grote ontwikkeling. Christiaan zijn DNA online, 21% van hem zichtbaar en ik heb al een aantal matches gevonden die zeer belovend zijn. Ik ben niet de enige die dit bijzonder vind, de post heeft tot nu toe 260 facebook likes! Christiaan zijn DNA geupload
Ik zou er nog veel meer kunnen noemen … Ben benieuwd of jij ook een favoriet hebt, laat je het weten? Ik ben nieuwsgierig!
Aan ieder een dank voor het volgen en lezen. Het is geweldig dat een man geboren rond 1743 zoveel lezers heeft!
In Amsterdam hield My Heritage hun jaarlijkse bijeenkomst waar ik ook bij aanwezig was. De keynote werd gepresenteerd door Gilad Japhet, oprichter en CEO van My Heritage. Er was één slide waar ik heel blij van werd. Er komt een etniciteit update! Dit is echt nodig want ik test de nazaten nu met Ancestry omdat ik ons Afrikaans DNA bij hen veel beter zichtbaar vind. Na de keynote heb ik even kort met hem gesproken, natuurlijk over Christiaan en het onderzoek. Hij toonde oprecht interesse.
Toen durfde ik hem te vragen of ik Christiaan zijn DNA mocht uploaden. Het is namelijk een DNA kit van een niet bestaand persoon maar van een samengesteld persoon. Hij dacht maar heel kort na en ik kreeg een volmondig “Ja” en bood hulp aan indien nodig.
Het weekend is voorbij gevlogen, ik heb allerlei sessies bezocht, veel geleerd en veel mensen leren kennen. En zondagmiddag gebeurde er iets bijzonders en onverwacht. Yvette Hoitink kwam naar mij toe en zei mij met haar mee te komen voor een verrassing….
Ze had een gesprek met Gilad Japhet gehad en hij had haar gevraagd naar een onderzoek wat hij zou kunnen ondersteunen, Yvette heeft geantwoord “Annemieke met Hoe heette Christiaan?” en daarom haalde ze mij op. Gilad nam mij mee, liet mij even wachten en kwam terug met een gevulde tas: “No strings attached“, zei hij, doe wat jij goeddunkt.
Heb jij wel eens met een open mond gestaan? Ik niet vaak maar deze keer wel. Hij gaf mij een knuffel en ging weer weg. Yvette, dit is een bijzonder cadeau omdat jij “Hoe heette Christiaan?” noemde, dank je wel!
Nu kan ik nog meer nazaten testen, ook hen een generatie onder mij die misschien geen Afrikaans DNA hebben. Hiervoor vond ik het risico te groot voor de prijs. Wie weet heb ik binnenkort 25% Christiaan terug!!
Ben je een nazaat van Christiaan of denk je dat je er misschien eentje bent, schroom niet en neem contact met mij op. We zijn tenslotte familie en wie weet heb jij juist een stukje ontbrekend DNA van hem!
En voor hen die denken dat die familieonderzoekers maar een beetje stoffig zijn, een kort filmpje van het feest.
Dank aan iedereen die er een geweldig weekend van gemaakt heeft!
En er wordt nu heel hard gewerkt om Christiaan zijn DNA passend te maken zodat het kan worden geupload, heel binnenkort meer!
Op deze website worden cookies gebruikt om ervoor te zorgen dat de site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, ga ik er vanuit dat je ermee instemt. AnnemiekeOk