Deze twee zwarte jongetjes leefden het Hof. Ze zijn een aantal keren vastgelegd in tekeningen en schilderijen van het Hof. Zij zijn met de WIC naar Nederland gekomen en als cadeau geven aan Stadhouder Willem V. Bij Christiaan staat als geboortejaar +/- 1750, bij Cupido en Cedron staat 1755. Ze zouden elkaar dus gekend moeten hebben.
Cupido of Cedron geschilderd door Isaac Lodewijk la Fargue van Nieuwland
Wie zoekt vindt nog wel eens wat en helemaal digitaal is er steeds meer te ontdekken. Op familiespeurtocht over het WereldWijdeWeb. Vandaag neus ik in het krantenarchief en ben begonnen met de zoekterm “Christiaan van der Vegt”. Groot was mijn verbazing om een “hit” te hebben in de Amsterdamsche Courant van 3 maart 1804.
Christiaan jr was toen 14 jaar dus ik ga er maar vanuit dat het om Christiaan sr gaat. Hij heeft als commisionair zwanen te koop, 72 paar zelfs. Weer een raadsel erbij, wie vertegenwoordigde hij, van wie waren die zwanen? Er staat ook een adres bij, “Op de Grobbe” achter het BurgerWeeshuis. Nog even en ik kan een “Van der Vegt” wandeling in Weesp organiseren!
Update: In de brief van Christiaan aan Koning Willem I is een woord ontcijferd waardoor deze advertentie meer te begrijpen is. Er staat dat hij pluimgraaf was voor de zuster van de Koning.
Tijdens de wandeling van parkeerplaats naar het stadskantoor van Weesp liepen we onverwacht langs de Kapelsteeg.
De steeg waar, tijdens de volkstelling van 1849, het gezin van Cornelis woonde en ook mijn betovergrootmoeder Kaatje werd er geteld. Hier aan de rechterkant is het huis en het was een bijzondere ervaring om er te staan. In gedachten afreiziend naar de jaren rond 1850.
De Kapelsteeg vind ik niet terug in de volkstelling van 1807 en daarom weet ik niet of het toen al bewoond werd door een “Van der Vegt”. Het staat op monumentenlijst van Weesp, daardoor weet ik dat er een bedrijfsruimte bij zat. Of dat in 1849 zo was, geen idee. Geeft wel te denken wat er gedaan werd met die ruimte. Het is bijzonder dat er in Weesp nog zoveel bestaat uit die tijd, alles wordt zeer “aanraakbaar” zo.
In het archief mochten we de gevonden brieven fotograferen.
Het was een heel bijzonder gevoel om een brief uit 1816 vast te houden door Christiaan geschreven en zijn handschrift te zien. Echt lezen valt nog niet mee en dat is dan ook waar ik mij de komende dagen mee bezig hou. Wat staat er in deze brief en in de brief van zijn dochter Antje uit 1830. Zij beschrijft daar in ieder geval het leven van haar vader. Beide brieven zijn gericht aan de Koning Willem I. (Wanneer je op de brief klikt, zie je hem groot.)
Ik hoop nu enkele vragen beantwoord te krijgen. Als er iemand is die dit vlot leest, laat het even weten!
Vandaag was ik voor het eerst in een archief en ik ben heel blij dat Marjan mee was. Wat komt er in korte tijd veel informatie op je af en er zijn weer vele vragen bijgekomen. Het volgende stukje tekst uit een onderzoek bij een ander onderzoek houdt mijn gedachten sterk bezig.
“Christiaan van der Vegt heeft tot zijn doop als slaaf gewerkt bij de burgemeester van Weesp, Abraham D’Arrest sr. De vadeer van Christiaan was generaal op de kust van Guinee en Christiaan is daar als kind ‘gestolen’ en naar Europa vervoerd. Daar is hij als cadeau aan de burgemeester gegeven, die ‘hem als anthikiteit heeft aangenomen’ Nu noemen we dat mensenhandel. Bij de burgemeester is hij als een eigen kind grootgebracht; hij heeft er geleerd en is er onderhouden en was er ook een slaaf.
Deze burgemeester stond op goede voet met de stadhouder Prins Willem V. Hij kwam aan het hof in Den Haag en Christiaan (die toen nog niet zo heette) ging mee vanwege zijn ‘vreemdelingschap en aardigheid’. Christiaan heeft zelfs de latere koning Willem I als klein kind op zijn arm gehouden. Het prinsje ‘bezat geen vrees voor een vreemde couleur van menschen’. De stadhouder had hier wel plezier in. Christiaan heeft ook een tijd lang een jaarlijks gratificatie van het hof ontvangen’.”
Dit roept zoveel vragen op dat ik de schrijfster een email heb gestuurd, ik zou zo graag haar bronnen weten….
Ook heb ik het boek De zwarte met het witte hart van Arthur Japin uit de boekenkast gepakt. Koning Willem I kreeg 1837 twee Ashanti prinsjes geschonken als onderpand vanwege illigale slavenhandel….
