“Het aangrijpende levensverhaal van een Afrikaanse jongen. Ghana, Suriname, Nederland, eind 18e eeuw”.

Je zou toch bijna denken dat dit over Christiaan gaat maar dat is niet zo.
Ineke Mok heeft het leven van Quaco onderzocht en met de tekenaar Eric Heuvel er een stripverhaal over gemaakt.
Quaco is ook weggegeven en kwam via de heer Kennedy bij John Gabriël Stedman terecht. Dit vond plaats in Suriname. Stedman heeft een dagboek bijgehouden waarin de gruwelijkheden van slavernij worden beschreven en getekend. Ook schrijft hij af en toe over Quaco.
Met Stedman is Quaco in Nederland terecht gekomen hij is weer weggegeven. Dit is allemaal in het stripboek te lezen en te zien.

In Haarlem is er nu een tentoonstelling bij 37PK en is te zien hoe de strip tot stand is gekomen.
Het was voor mij confronterend, tot nu toe had ik meer in woorden gedacht dan in beelden. De strip begint in een Afrikaans dorpje aan een rivier, kinderen spelen, ouders vissen. Totdat de jongen geroofd wordt….
Misschien een beetje gek, maar tot nu toe begint Christiaan zijn leven in mijn hoofd altijd bij het moment dat hij gestolen werd en had ik nog geen gedachten bij voor die tijd.

Bij de tentoonstelling is één grote wand die de tekeningen nog niet ingekleurd laat zien. Ik weet dat het niet over Christiaan gaat maar toch zijn de parallellen goed zichtbaar was het niet bij elke tekening eenvoudig om er naar te kijken.

Op een andere wand is te zien hoe gravures uit Quaco zijn tijd als voorbeeld hebben gediend voor de strip.
Zelf realiseerde ik mij plots dat ik John Gabriël Stedman verschillende malen tegen was gekomen in de audiëntieboekjes van Willem V.
Zou hij Quaco mee hebben genomen?

De tentoonstelling duurt nog maar tot 19 juni, ben je in de buurt van Haarlem, ik zou zeggen, ga even kijken. Je vindt het HIER.

Nieuwsgierig geworden naar het stripverhaal “Quaco, leven in slavernij“? Het is te koop bij de Walburgpress.