Nadat ik destijds mijn naam in de googlebalk had gezet en de stamboom vond met Christiaan als mijn voorvader en de eerste Van der Vegt las ik over hem dat hij turf- en korendrager was geweest.
“Christiaan van der VECHT, Turf- en korendrager, kermisreiziger, geboren circa 1750 te Guinee”
Deze beroepen laten niet veel te raden over en verder dacht ik er tot voor kort niet bij na, de rest wat er stond maakte veel meer indruk. Nu ik gevonden heb dat hij in 1798 Pluimgraaf was werd ik nieuwsgierig naar de functies van turf- en korendrager.

Op de Wiki van Delft staat dit:
“De naam zegt het al: een korendrager was iemand die het zware sjouwwerk verrichte in de graanhandel. Het was een baantje voor de allerarmsten die op deze manier nog een karige boterham wisten te verdienen. Soms werkte men daarnaast nog als sjouwer in andere takken van de handel, bijvoorbeeld als turfdrager.”
(De Turfdrager, gevelsteen in Kerkstraat 76 Amsterdam)

Om te weten hoeveel het betaalde en hoe het in Weesp toeging heb ik het boek “Een kwestie van goed bestuur. Twee eeuwen van armenzorg in Weesp (1590-1822)” van Aukje Zondergeld – Hamer er bij gepakt om te lezen hoe het in Weesp geregeld was.
Op blz 184 schrijft ze over de lonen rond 1750. Er waren 66 turf- en korendragers en die moesten 10 gulden aan ambtgeld betalen en verdienden dan 110 gulden per jaar. Dat loon was niet voldoende om van te leven.  In 1790 vonden de Weesper burgemeesters 110 gulden nauwelijks de helft van een geringe broodwinning.
Nu begrijp ik waarom er in de Wiki staat dat het een baantje was voor de allerarmsten.

Alle bronbestanden ben ik doorgelopen om te kijken waar men gevonden kan hebben dat Christiaan deze baantjes had. De allereerste keer wanneer ik turf- en korendrager achter zijn naam zie staan is bij het huwelijk van zijn zoon Christiaan jr. in 1820.

Nu word ik even stil, in 1820 was Christiaan 70 jaar oud.
Op die leeftijd moest hij dus nog zo hard werken voor zo weinig geld. Zou hij een sterke man geweest zijn?