Om alle voetsporen die we afleggen tijdens deze reis in Ghana te beschrijven zou te uitgebreid worden maar deze wil heel graag delen.
Ongeveer 15 maanden geleden schreef ik een blog over het dorpje Nzulezu. Het is gebouwd in een meer en staat op palen, er wordt gezegd dat de bewoners afkomstig zijn uit Mali. Toen ik dat schreef kon ik nog niet bevroeden er ooit zelf te lopen en toch is dat gebeurd.

Alleen de reis er naartoe is al een belevenis op zichzelf die ik nooit zal vergeten. We werden vervoerd in een lokale kano, eerst met een punter, later met een peddel. Als je niet goed naar de begroeiing zou kijken, kan je denken te varen in de Weerribben bij Giethoorn.

De kanotocht duurde ongeveer een uur en was spectaculair. Er heerste zo’n kalmte over het water, de omgeving is prachtig, het was een tocht waarbij ik helemaal tot rust kwam. Onderweg kregen we informatie over Nzulezu en haar bewoners. Elke familie heeft drie kano’s, eentje voor de vader, eentje voor de moeder en eentje voor de kinderen. We kwamen ze onderweg tegen, mensen uit het dorp in de uit boomstam gemaakte smalle kano’s.
Na drie kwartier varen, gingen we het meer op en zagen we het dorp op palen in de verte verschijnen.
Het is groter dan we verwachtten, veel groter zelfs. Het bestaat uit een hoofdstraat met zijstraten. Elke zijstraat wordt bewoond door een familie en er wonen ongeveer 500 mensen. Het heeft drie kerken, een school en een dorpszaal.
We werden verwelkomt door een representant van de Chief en hoorden het verhaal over het ontstaan en inderdaad zei hij dat ze oorspronkelijk uit Mali afkomstig waren! Nu ben ik toch wel heel nieuwsgierig wat de uitkomst van een DNA onderzoek zou zijn., zouden ze DNA uit Mali hebben……

Zo’n afgelegen besloten gemeenschap blijft intrigerend en het was bijzonder om daar te zijn. Zou deze gemeenschap nog leven op de manier van Christiaan zijn tijd?

Ook de uur durende terugtocht was weer prachtig, ik kan echt iedereen aanraden om dit te doen wanneer ze in de buurt zijn.

Na een zeer smakelijke lunch onderweg kwamen we bij Fort Apollonia. Het kleinste fort van allen die we bezocht hebben.
Van binnen is een prachtige tentoonstelling waardoor ik meer geleerd heb over de gewoonten uit deze omgeving, dus ook mogelijk gewoonten waar Christiaan de eerste jaren van zijn leven mee in aanraking is gekomen. Binnenkort komt er een aparte blog met wat ik daarover geleerd heb, want dat is best veel.
Bij dit fort is de ruimte richting zee niet volgebouwd waardoor het fort zijn functie destijds nog duidelijker zichtbaar is.
De kanonnen zijn nog steeds gericht op zee…… Ik blijf mij verwonderen over al deze Nederlandse geschiedenis waar ik nooit iets over geleerd heb.

Tijdens het bezoek aan het Fort in Axim was die geschiedenis ook zeer zichtbaar door een stoel die daar tentoongesteld staat.
Axim heeft ook een groot imposant fort wat boven de stad uitkomt.
Op de dag dat wij er waren, kwam de president op bezoek, er komen presidentiële verkiezingen aan in Ghana en dit was een bijeenkomt om stemmen te winnen. Ik heb genoten van de drukte, muziek, zingende mensen en ook van degenen die net deden of er niets aan de hand was.
In het fort is een tentoonstelling, mede samengesteld door mijn reisgenoot Michel Doortmont en daardoor leerde ik nog meer over dit Fort. Er is ook een vitrine met prachtig gedetailleerde goudgewichtjes.
Ze lijken op de foto groot maar het stoeltje bv, is zo groot als mijn duim.

Dit fort is meer dan 200 jaar in Nederlandse handen geweest, ook in de tijd dat Christiaan bij zijn ouders werd weggekaapt. Het kan heel goed zijn dat hij via deze plek in Elmina terecht is gekomen…..
Het is voor mij weer tijd om naar huis te gaan, alhoewel Ghana ook een beetje thuis is geworden….

(foto’s Nzulezu zijn gemaakt door M.R. Doortmont)

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren