Omdat ik nogal al druk ben met mijn nieuwe baan, (jazeker, ik ben weer aan het werk!) is er minder tijd om heel veel onderzoek te doen. Echter, mijn hoofd staat niet stil en om eerlijk te zijn, mijn mond ook niet. Regelmatig vertel ik over Christiaan en over het onderzoek. Soms is de reactie “wel lang geleden hè” en dat is misschien wel zo wanneer je in jaren kijkt. Mijn reactie was meestal om te vertellen over DNA en dat wij nazaten nog steeds zichtbaar Christiaan in ons hebben wanneer we ons DNA testen. Ook deze uitleg is voor mensen die hier niet mee bezig zijn nogal ver van het bed.
Tegenwoordig heb ik echter een andere uitleg over hoe lang geleden Christiaan leefde en die wil ik graag hier ook vertellen. Het draait om mijn voormoeder aan mijn moederskant, Antonia van de(r) Graan. Officieel heet ze mijn oudmoeder, de moeder van mijn betovergrootmoeder en er zijn foto’s van haar.

Antonia is te Middelburg geboren in 1819 en daarmee begint mijn tijdsverhaal. Zij was zes jaar oud toen Christiaan overleed. Kijk je nu anders naar de foto? Ik deed dat namelijk wel toen ik mij dit realiseerde. Antonia is in mijn stamboom van dezelfde generatie als Christiaan zijn zoon Cornelis, mijn voorvader. Stel je toch eens voor dat ik zo’n foto van hem gehad zou hebben…

Ik zou dan een foto hebben van een man met zwart haar, zwarte ogen en wenkbrauwen, een zoon van een Afrikaanse vader. Echter die foto zal er niet zijn, Cornelis overleed voordat mensen zich lieten fotograferen.
Weer terug naar Antonia want er is meer waarom ik over Antonia vertel wanneer ik wil laten zien dat Christiaan zijn leven helemaal niet zo lang geleden is.

Antonia huwde in 1847 met Johannes van Zweden en werd A. van Zweden zoals op deze reiskist staat geschreven, haar reiskist die in mijn kamertje staat. Soms droom ik dat er ook voorwerpen bewaard zijn gebleven van de kinderen van Christiaan…. dat zal echter wel bij dromen blijven, denk ik. Er is nog één tak met de nazaten waar ik met niemand contact heb, nazaten van zoon Teunis. Misschien, heel misschien hebben zij nog iets ….

Maar nu wij het toch over Teunis hebben. Antonia reisde met haar kist van Vlissingen naar Den Helder. Haar echtgenoot Johannes werkte in de haven en zijn werkzaamheden werden overgeplaatst.
In Den Helder woonden in die tijd twee kinderen van Christiaan en hun gezinnen, Grietje en Teunis. Het kan niet anders dan dat Antonia hen wel eens gezien heeft. Teunis overleed in 1871, 83 jaar oud in Den Helder, Antonia woonde toen in Den Helder want haar zoon Willem Marinus huwde daar in 1868. En weer kijk ik anders naar haar foto en weer is voor mij Christiaan zijn leven dichterbij gekomen in de tijd. Heb jij dat ook?

En dan toch nog even over dat DNA. Wanneer ik naar Antonia kijk, zie ik ook mijn oma. Zij heeft duidelijk het DNA van haar overgrootmoeder Antonia.

Is Christiaan zijn tijd nu ook dichterbij gekomen voor jou? Voor mij in ieder geval wel en dat allemaal door de foto van Antonia.