Wereldtentoonstelling 1883
Met het leren over de tijd waarin Christiaan, zijn kinderen en kleinkinderen leefden kwam ik ook regelmatig de Wereldtentoonstelling van 1883 in Amsterdam, officieel de Internationale Koloniale en Uitvoerhandel Tentoonstelling, tegen. Het vond plaats op het huidige Museumplein. Omdat ik Christiaan en zijn nazaten als focus hou, was er tot nu toe geen reden om ook een blog over de tentoonstelling te schrijven, tot nu….
Ongemakkelijk las ik steeds over hoe mensen uit bv Suriname en huidig Indonesië werden tentoongesteld achter hekken en bekeken werden. Hoe meer dan een miljoen mensen de tentoonstelling bezochten terwijl er in Nederland ongeveer 6 miljoen inwoners waren. Soms schrijven in deze eeuw nog kranten over de gebeurtenissen in 1883, bijvoorbeeld Trouw in 2013: “1883 Gapen naar een etalage van menschenvlees“.
Op de site van het Rijksmuseum heb ik een Rijksstudio gemaakt met alles wat ik bij hen kon vinden over de tentoonstelling. Alle toevoegingen zijn zeer welkom.
Op de site van het archief van Amsterdam bekeek ik de foto’s en afbeeldingen die destijds gemaakt zijn. Op Carl Haarnack zijn site vond ik foto’s met tekst die mij deed slikken.
Deze foto is in 1883 gemaakt in de Warmoesstraat. In 1863 werd de slavernij afgeschaft in Suriname, moesten de voormalig slaafgemaakten nog 10 jaar werken voor hun voormalige eigenaren en 10 jaar later staan ze op een tentoonstelling….
Tijdens het verder zoeken kwam ik terecht bij de “Surinaamsche Courant” waarin een artikel is gepubliceerd van mr. H.L. Lindaal Jacobs, advocaat en procureur te Amsterdam. Hij beschrijft uitgebreid een feest in het paviljoen van de Pers met de daarop volgende optocht.
Wanneer ik lees wie er als negende in de stoet lopen, schiet ik rechtovereind.
De vaste lezers herkennen ze vast ook, voor de anderen, dit zijn twee kleinkinderen van Christiaan via dochter Antje….
Christiaan en Kaatje Britting werden de Japaneesjes genoemd en ik heb regelmatig over ze geschreven. Ze waren plaatselijk beroemd, in 1888 is er zelfs een paginavullend interview met hen gepubliceerd. Twee jaar geleden heb ik een foto van hen laten inkleuren en ik vraag mij nu af of die misschien genomen is tijdens deze tentoonstelling.
Het is dus nu tijd om mij meer te verdiepen in deze wereldtentoonstelling. Via boekwinkeltjes boeken besteld en ben ik begonnen met het boek van Ileen Montijn:
en terwijl ik lees vraag ik mij toch ook af hoe Christiaan en Kaatje er terecht gekomen zijn en of die optocht eenmalig is geweest.
Het wordt hoe langer hoe interessanter