Uilengekras
Met het woord “Uilengekras” beschreven de Burgemeesters van Weesp Christiaan zijn woorden over de situatie tussen hem en de Burgemeesters. Gaat Christiaan niet verder in op de details:
“Dat de Suppliant uit eerbied voor zijne Stedelijke Overheid, zich zal onthouden hier omtrent en te aanzien der handelwijze in het generaal met hem gehouden eenige reflectien“,
de Burgemeesters gaan los. Ik denk dat ze niet zo blij waren dat Christiaan na hun reactie op zijn tweede brief het nog niet opgeeft. Ook zijn ze niet zo blij over het feit dat een tweede handtekening onder de brief staat van sollicitor T.A. Holland.
“Deze questtrant schijnt echter verkozen te hebben in denzelve dispositie niet te berusten en hetzij door
zichzelven, hetzij op raad van anderen een nader request verkieselijk te achten en door schoone woorden die onzes oordeels tot het wezen der zaak niets afdoen, Z.M. tot eene gunstiger dispositie te brengen.”
Dit is nog niet het laatste wat hun goedkeuring niet kan dragen:
“Of zoude het kunnen zijn, om dat hij na dien tijd eene kostwinning met twee zijner dogters gezocht heeft in, met eenige landlopers op de Jaarmarkten rondreizende voor een gewaande Koning van Kandia te spelen
en alzoo het gemeen te misleiden!”
Eigenlijk verheug ik mij wel dat ze dit allemaal opgeschreven hebben want ik leer nieuwe dingen over Christiaan zijn leven. Dat Antje met hem naar de Kermis ging wist ik uit haar brief, nu blijkt dat Grietje dus ook mee ging. En weer een bevestiging over de Koning van Kandia! Ergens zou er toch in een archief iets te vinden moeten zijn over een jaarmarkt met daar het toneelstuk met de Koning van Kandia.
Mocht u wel eens naar een toneelstuk gaan, hou er rekening mee dat de Weesper Burgemeesters van destijds denken dat u misleid wordt!
De Heren weten nog meer te melden.
“Een dezer zoons thans met verlof alhier is dienende bij de Nationale Militie zedert 1814, doch kan niet gezegd worden (zooals de Requestrant tot een drangreden van zijn verzoek verkiest aan te halen) te Waterloo met eer gestreden te hebben daar denzelven volgens zijne eigene getuigenis destijds te Mons was ingesloten.”
In het Stadsarchief van Amsterdam vind je wel Jan van der Vegt die een gratificatie kreeg voor Waterloo. Zou er ergens een officiële verklaring zijn waar Jan zegt dat hij in Mons was? Dat ga ik proberen te vinden.
Het is nu wel duidelijk dat de Heren Christiaan geen nabetaling gaan doen of een pensioen gaan toekennen. Zouden ze gedacht hebben dat dit het laatste over dit onderwerp zou zijn? Nou, dan kenden ze de volharding van Christiaan van der Vegt nog niet!
De hele brief van de Burgemeesters staat HIER onder Christiaan zijn brief.
Dat opgeven geen optie is is nog steeds een familie trekje
Advocaten waren nog te betalen? In ieder geval wist opa Christiaan ook juridische hulp voor elkaar te krijgen.
En die burgemeesters waren behoorlijk vooringenomen, zoals uit hun gedraai blijkt.
Het zou zo maar kunnen dat de dochter van Thomas Alexander Holland (Dank Mieke M!) in Weesp woonde.